bütünleme — is. 1) Tamamlama, tam duruma getirme, ikmal 2) eğt. Bütünleme sınavı Birleşik Sözler bütünleme sınavı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller bütünlemeye kalmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
bütünleme sınavı — is., eğt. Okullarda başarısız olan öğrenciler için yapılan ek sınav, bütünleme, ikmal imtihanı … Çağatay Osmanlı Sözlük
bütünlemeli — sf. Bütünleme sınavına girmesi gereken (öğrenci) … Çağatay Osmanlı Sözlük
bütünlenmek — nsz Bütünleme işine konu olmak, ikmal edilmek, tamamlanmak Ve yıldızlar indikçe bakışlarınla / Bütünlenirdi varlığım. T. Oflazoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
bütünleyebilmek — i Bütünleme imkânı veya olasılığı bulunmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
bütünleyici — is. Bütünleme işini yapan kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
ikmal — is., li, Ar. ikmāl 1) Eksik bir şeyi tamamlama, daha iyi duruma getirme, bütünleme ... kolordu ikmaliyle ilgili bir iş için görevli olarak gelmiş. A. İlhan 2) Bitirme 3) ed. Cümlenin, dizenin anlamını sonra gelen cümle veya dize ile tamamlama… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ikmal imtihanı — is., eğt. Bütünleme sınavı … Çağatay Osmanlı Sözlük
sınav — is. 1) Öğrencilerin veya bir işe girmek isteyenlerin bilgi derecesini anlamak için yapılan yoklama, imtihan, test 2) mec. Direnme, dayanışma, güç gerektiren, sonuçta bir deneyim kazandıran zor durum Evliliğin ilk yılları bir sınavdır. Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ikmâl — (A.) [ لﺎﻤﮐا ] 1. tamamlama, bitirme. 2. bütünleme. ♦ ikmâl edilmek tamamlanmak, bitirilmek. ♦ ikmâl etmek tamamlamak, bitirmek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
